SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Morągu

2 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Jucewicz Agnieszka (1976- ) Kicińska Magdalena (1987- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Alkoholizm w rodzinie Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) Przemoc w rodzinie Rodzina dysfunkcyjna Trauma Polska

Gatunek

Wywiad dziennikarski

Dziedzina i ujęcie

Psychologia Socjologia i społeczeństwo

"Wszyscy Polacy to jedna wielka alkoholowa rodzina" – mówi jeden z bohaterów książki Agnieszki Jucewicz, dziennikarki "Gazety Wyborczej", autorki bestsellerowych książek (m.in. "Czując", "Żyj wystarczająco dobrze") oraz Magdaleny Kicińskiej, autorki głośnej "Pani Stefy" oraz redaktorki naczelnej miesięcznika "Pismo". "Dom w butelce" to zbiór mocnych, głębokich rozmów z dorosłymi dziećmi alkoholików. Jak wyglądało ich dzieciństwo? W jaki sposób uzależnieni rodzice wpłynęli na ich dorosłość? Kiedy rozmówcy uświadomili sobie obecność alkoholowego spadku w swoim życiu? Czy i jak udało im się od niego uwolnić? Kim są dzisiaj? Autorki wiedzą co mówią – jak same przyznają, książka jest również rozprawą z ich własnym, rodzinnym doświadczeniem.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Dział dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Reportaż (1 egz.)

Inwentaryzacja zbiorów

Książka

W koszyku

oceń

Teraz '43 : losy / tekst Magdalena Kicińska ; zdj. Marcin Dziedzic ; wstęp Henryk Grynberg. - Warszawa : Wielka Litera, cop. 2018. - 373, [2] s. : fot. ; 25 cm.

Autor

Kicińska Magdalena (1987- ). Dziedzic Marcin (1965- ). Grynberg Henryk (1936- ).

Temat

Fotografia polska Getto warszawskie Żydzi

Gatunek

Album Opracowanie

Fotograficzne montaże Marcina Dziedzica sprawiają, że żydowska Warszawa znów pojawia się tam, gdzie dziś już jej nie ma. A opowieści Magdaleny Kicińskiej o ludziach i miejscach, po których nie został najmniejszy ślad, uprzytomniają nam, jak bardzo byliśmy razem i jednocześnie osobno. W marcu 1940 roku zamieszkiwaną przez Żydów część miasta zaczęto odgradzać – najpierw ogrodzeniem z drutu kolczastego, później – murem, wysokim na trzy metry. Kosztami i logistyką budowy obciążono Referat Techniczno-Budowlany Judenratu – za odizolowanie Żydzi mieli zapłacić sami i wykonać je własnymi rękoma. Decyzję o oddzieleniu motywowano dwojako – potrzebą obrony przed atakami ze strony Polaków (około świąt wielkanocnych doszło do aktów przemocy wobec Żydów: rabowano sklepy, bito ludzi noszących opaski; w wydarzeniach tych, wywołanych najprawdopodobniej przez Niemców, brali udział mieszkańcy Warszawy), ale też względami „sanitarnymi”. Żydzi mieli być nosicielami tyfusu – żeby uniknąć pandemii, należało ich odseparować. Tablice ostrzegały przed przestąpieniem progu „obszaru zagrożonego epidemią”. Wohngebiet der Juden, teren zamieszkiwania Żydów.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Dział dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(438).082 (1 egz.)

Inwentaryzacja zbiorów